Idaho - The Lone Gunman
(Talitres / Sonic)

Jeff Martin speelde ruim tien jaar lang op albums van Idaho gitaar. Op een dag in 2003 moet hij opgestaan zijn en gedacht hebben: 'Het is mooi geweest met die droefsnoeterige gitaarliedjes die ik maak op mijn viersnarige gitaar, ik ga een toetsenalbum maken.' Het voordeel van eigenlijk altijd alleen je liedjes opnemen is voor hem dat als hij dit denkt hij het niet met jan en alleman hoeft te overleggen in een bandvergadering. Dus zo gebeurde het dat The Lone Gunman, als ik goed geteld heb Idaho's tiende cd in twaalf jaar tijd, vol staat met mooie textuurtjes gespeeld op piano, Rhodes en andere synthesizers in plaats van zijn gitaar. Sober begeleid door hemzelf op alle andere instrumenten. Samen met engineer Bill Sanke werkte Martin in 2003 en 2004 ruim veertien maanden aan The Lone Gunman. Zeventien liedjes leverde deze periode maar liefst op. Ze klinken alsof Thom Yorke en zijn bandje een ruime dosis kalmeringsmiddelen geslikt hebben en gelijk de studio ingedoken zijn om muziek op te nemen die eigenlijk voor Sigur Rós bedoeld was. Dat kan wat moois op leveren denk je? Dat doet het ook inderdaad. Sommigen liedjes op The Lone Gunman zijn overigens slechts een klein minuutje lang en instrumentaal. Meer soundscapes dan echte liedjes. Door deze afwisseling met de zachte zang van Martin krijg ik af en toe het idee dat je naar een filmscore zit te luisteren. Als ik mijn ogen dichtdoe trekken er zo hele scčnes van een niet bestaande film aan me voorbij. Voor zover ik de beelden scherp zijn is het niet echt een vrolijke film overigens, maar dat geldt ook voor de begeleidende muziek. Dus dat past eigenlijk prima.

Storm

this review is/was online at File Under
and is available here for archival purposes only